Zo ineens heeft ze het door. Zara gaat zelf staan. In de box trekt ze zich op en hup daar staat ze. Zitten is nu niet interessant meer. Nee ik kan staan en dan doe ik dat het liefst meteen de hele dag. Tot ik zo moe ben dat ik maar begin te gillen. Want zelf weer gaan zitten is lastig. Als ik eenmaal sta dan kan ik alleen maar naar beneden door me te laten vallen, en dat wil ik natuurlijk niet.
Ook kan ze heel goed staan bij het tv meubel. Kan ze meteen Dora kijken. Gelukkig kan ze er niet bij, want ze staat steeds met die kleine handjes naar de tv te grijpen.
 |
Nog niet helemaal stevig, maar ik sta wel!
Let maar niet op mijn haren (mijn helmpje mocht even af, omdat ik het warm had) |
 |
| Kijk die tandjes!! |
 |
| Oh mama help, ik ben moe en kan niet naar beneden!!! |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten